1 چو لب زنی به می و در میان بگردانی من آن شراب نگویم که جان بگردانی

2 مگرد ساقی ازینسان چه آرزو داری؟ که مست بی خبرم در جهان بگردانی

3 گران رکابی حسنت بس است مستی ما چه حاجت است که رطل گران بگردانی

4 خوش آن زمان که بری نام عاشقان، وانگاه که نام من به لب آید، زبان بگردانی

5 مرا بکشتی و خصمان به خون گرت گیرند به یک کرشمه دل همگنان بگردانی

6 رسد که روی بگردانی از رهی، لیکن چگونه روی من از آستان بگردانی

7 فدای چشم توام وز سرم کنی زنده گرم تو بر سر آن ناتوان بگردانی

8 سوار می روی و تیر آه می بارد تو آن نه ای که از اینها عنان بگردانی

9 رسید یار، توانی که ای رقیب، امروز بلای آمده از عاشقان بگردانی

10 غلام رویم و گر ببینی آن رخ، ای زاهد غلام تو شدم، ار چشم ارزان بگردانی

11 به خون خسرو مسکین، چو تشنه است، بکوش مگر که آن دل نامهربان بگردانی