چو خستگان ز درد دل گشاد از اهلی شیرازی غزل 427

1 چو خستگان ز درد دل گشاد می‌یابند ز نامرادی از این در مراد می‌یابند

2 ز باغ روی تو عشاق گل کجا چینند همین بس است که بویی ز باد می‌یابند

3 ببین به گوشه چشمی که کشتگان غمت بدین قدر دل خود از تو شاد می‌یابند

4 بتان شهر به بازار حُسنت ای یوسف متاع خوبی خود را کساد می‌یابند

5 ز سگ کمند رقیبان بی‌ادب زان روی که از سگان تو خود را زیاد می‌یابند

6 به کین اهلی از آن رو همیشه‌اند افلاک که داغ مهر تواَش در نهاد می‌یابند