چو چاره از غم خونخواره از اهلی شیرازی غزل 1083

1 چو چاره از غم خونخواره نمییابم جز آنکه جان بدهم چاره یی نمی یابم

2 بهار عمر خزان کردم از غمت ایگل هنوز فرصت نظاره یی نمی یابم

3 ز دست جور تو آواره جهان گشتم ولیک همچو خود آواره یی نمی یابم

4 هنوز تیره شبم با هزار مشعل آه شبی که همچو تو مهپاره یی نمی یابم

5 خوشم بخواری دل با هزار زخم زبان بسختی دل خود خاره یی نمی یابم

6 شبم نمیرود از غصه خواب اگر روزی ملامتی ز ستمکاره یی نمی یابم

7 بجان دوست که هرگز ز خانقه اهلی صفای محبت میخواره یی نمی یابم

8 مگو که کوهکنم از ستمکشی اهلی که من ز بار ستم کوه بیستون شده ام