مسیح وقتی ازین خسته از خواجوی کرمانی غزل 485

1 مسیح وقتی ازین خسته دم دریغ مدار ز پا در آمدم از من قدم دریغ مدار

2 ورم قدم بعیادت نمینهی باری تفقدی بزبان قلم دریغ مدار

3 بساز با من دم بسته و کلید نجات از این مقید دام ندم دریغ مدار

4 اگر دریغ نداری نظر ز خسته دلان ازین شکستهٔ دلخسته هم دریغ مدار

5 به عزم کعبهٔ قربت چو بسته‌ایم احرام ز ما سعادت وصل حرم دریغ مدار

6 بشادمانی ارت دست می‌دهد آبی ز تشنگان بیابان غم دریغ مدار

7 نوای پرده‌سرایان بزمگاه وجود ز ساکنان مقام عدم دریغ مدار

8 اگر شفا نفرستی بخستگان فراق ز بستگان ارادت الم دریغ مدار

9 چو عندلیب گلستان فقر شد خواجو ازو شمامهٔ باغ کرم دریغ مدار