چو رفت برباد از ادیب الممالک فراهانی مقطع 248

1 چو رفت برباد زدست بیداد شعار نرگس عذار سنبل

2 شدند مرغان به سوگواری ز دیده سیل سرشک جاری

3 شکست نسرین بدست یاره شقایق افروخت به دل شراره

4 در این مصیبت که دید سردار ز چرخ بی مهر ز دهر غدار

5 اگر بر افتد ز داغ فرزند یکی شراره به کوه الوند

6 گرش فشانی بصخر صما وگر چشانی به کوه خارا

7 چو ما نداریم خبر ز حکمت صبور باشیم به هر مصیبت

8 متاز مرکب در این مراحل مجو اقامت در این منازل

9 مگیر بر خویش زمانه را سخت مباش غره به دولت و بخت

10 بجا نماند در این بر و بوم نه اختر سعد نه طالع شوم

11 حسین تاریخ نهفت در قبر پدر ز داغش گریست چون ابر

12 ز داغ پر دود فضای بستان بهار شادی شده زمستان

13 ز سوگ آن مه دودیده دریاست بدل شراره بسینه سوداست

14 سنین عمرش چهارده بود به چرخ دانش دو هفته مه بود

15 امیری آن سوگ دمی که بشنفت دلش همی شد بسوز و غم جفت