چو شمشیر پیکار برداشتی از سعدی شیرازی بوستان 39

1 چو شمشیر پیکار برداشتی نگه دار پنهان ره آشتی

2 که لشکر شکوفان مغفر شکاف نهان صلح جستند و پیدا مصاف

3 دل مرد میدان نهانی بجوی که باشد که در پایت افتد چو گوی

4 چو سالاری از دشمن افتد به چنگ به کشتن درش کرد باید درنگ

5 که افتد کز این نیمه هم سروری بماند گرفتار در چنبری

6 اگر کشتی این بندی ریش را نبینی دگر بندی خویش را

7 نترسد که دورانش بندی کند که بر بندیان زورمندی کند؟

8 کسی بندیان را بود دستگیر که خود بوده باشد به بندی اسیر

9 اگر سر نهد بر خطت سروری چو نیکش بداری، نهد دیگری

10 اگر خفیه ده دل بدست آوری از آن به که صد ره شبیخون بری