1 چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را کرد ساز

2 سراپرده از شهر بیرون کشید سپه را همه سوی هامون کشید

3 سپاهی که خورشید شد ناپدید چو گرد سیاه از میان بردمید

4 نه دریا پدید و نه هامون و کوه زمین آمد از پای اسپان ستوه

5 همی راند لشکر بران سان دمان نجست ایچ هنگام رفتن زمان