درخت برومند چون از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 1
1. درخت برومند چون شد بلند
گر آید ز گردون برو بر گزند
همی رفت پیش اندرون از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 2
1. همی رفت پیش اندرون زال زر
پس او بزرگان زرین کمر
چو زال سپهبد ز از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 3
1. چو زال سپهبد ز پهلو برفت
دمادم سپه روی بنهاد و تفت
ازان پس جهانجوی از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 4
1. ازان پس جهانجوی خسته جگر
برون کرد مردی چو مرغی به پر
برون رفت پس پهلو از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 5
1. برون رفت پس پهلو نیمروز
ز پیش پدر گرد گیتی فروز
یکی راه پیش آمدش از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 6
1. یکی راه پیش آمدش ناگزیر
همی رفت بایست بر خیره خیر
ز دشت اندر آمد از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 7
1. ز دشت اندر آمد یکی اژدها
کزو پیل گفتی نیابد رها
چو از آفرین گشت از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 8
1. چو از آفرین گشت پرداخته
بیاورد گلرنگ را ساخته
وزانجا سوی راه از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 9
1. وزانجا سوی راه بنهاد روی
چنان چون بود مردم راه‌جوی
یکی مغفری خسروی از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 10
1. یکی مغفری خسروی بر سرش
خوی آلوده ببر بیان در برش