چو مشک بویا از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 55

1 خواجه بزرگست و مال دارد و نعمت نعمت و مالی که کس نیابد از آن کام

2 بخلش آنجا رسیده است که نگذاشت شوخ بگرمابه بان و موی به حجام

1 دانی که چون رسد بجهان نور آفتاب انعام عام او بجهان همچنان رسد

2 کان خاک بر سرآرد و بحر آب در دهن صیت سخای او چو بدریا و کان رسد

1 یاسمن آمد بمجلس، با بنفشه دست سود حمله کردند و شکسته شد، سپاه با درنگ

2 با سماع چنگ باش، از چاشتگه تا آن زمان کز فلک پروین برآید همچو سیمین شفترنگ