چو لبت به پسته اندر صفت از عطار نیشابوری غزل 831

1 چو لبت به پسته اندر صفت گهر نبینی چو رخت به پرده اندر تتق قمر نبینی

2 ز فراق چون منی را چه کشی به درد و خواری گه اگر بسی بجویی چو منی دگر نبینی

3 چه نکوییت فزاید که بد آید از تو بر من چه بود اگر به هر دم به دم از بتر نبینی

4 مکن ای صنم که گر من نفسی ز دل برآرم ز تف دلم به عالم پس از آن اثر نبینی

5 ز غم تو جان عطار اگر از جهان برآید تو ز بخت و دولت خود پس از آن نظر نبینی