چو حرفی بخوانی ز طومار از خواجوی کرمانی غزل 577

1 چو حرفی بخوانی ز طومار عشق شود منکشف بر تو اسرار عشق

2 بیار آب حسرت که جز سیم اشک روان نیست نقدی ببازار عشق

3 نشانم ز کنج صوامع مجوی که شد منزلم کوی خمار عشق

4 تلف گشت عمرم در ایام مهر بدل گشت دلقم به زنار عشق

5 بیا تا چو بلبل بهنگام صبح بنالیم بر طرف گلزار عشق

6 کسانی که روزی نگشتند اسیر چه دانند حال گرفتار عشق

7 بخوانی سواد سویدای دل اگر برتو خوانند طومار عشق

8 مکن عیب خواجو که ارباب عقل نباشند واقف بر اطوار عشق