چو سرو اگر بخرامی دمی به از حافظ شیرازی غزل 443

1 چو سرو اگر بخرامی دمی به گلزاری خورد ز غیرت روی تو هر گلی خاری

2 ز کفر زلف تو هر حلقه‌ای و آشوبی ز سحر چشم تو هر گوشه‌ای و بیماری

3 مرو چو بخت من ای چشم مست یار به خواب که در پی است ز هر سویت آه بیداری

4 نثار خاک رهت نقد جان من هر چند که نیست نقد روان را بر تو مقداری

5 دلا همیشه مزن لاف زلف دلبندان چو تیره رای شوی کی گشایدت کاری

6 سرم برفت و زمانی به سر نرفت این کار دلم گرفت و نبودت غم گرفتاری

7 چو نقطه گفتمش اندر میان دایره آی به خنده گفت که ای حافظ این چه پرگاری