چو شمع بیتو همه آه سوزناک از اهلی شیرازی غزل 1067

1 چو شمع بیتو همه آه سوزناک شدم گداختم ز غمت سوختم هلاک شدم

2 تو سرو نازی و من آن گیا که در قدمت ز خاک رستم و هم در ره تو خاک شدم

3 ز بسکه سینه بناخن همی کنم از غم ز چاک خرقه نگه کن که سینه چاک شدم

4 از آن شدست دلم جلوه گاه صورت تو که همچو آینه از گرد تیره پاک شدم

5 بجز هلاک چو اهلی دوا ندارم هیچ ز بسکه از غم عشق تو دردناک شدم