با رخت صورت چین چند کند از خیالی بخارایی غزل 1

1 با رخت صورت چین چند کند دعوی را پیش رویت چه محل دعوی بی معنی را

2 گر به چین نسخهٔ تصویر ز روی تو برند تا چه ها روی دهد در فن خود، مانی را

3 باد آوازهٔ سروِ قدِ تو سوی بهشت می برد تا که بدین برشکند طوبی را

4 گر نداری خبر از سیل سرشکم چه عجب بر تو هیچ است اگر آب برد دنیی را

5 مدّعی فهم خیالات خیالی نکند خر چه داند صفتِ معجزهٔ عیسی را