سوی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2375

1 سوی اطفال بیامد به کرم مادر روزه مهل ای طفل به سستی طرف چادر روزه

2 بنگر روی ظریفش بخور آن شیر لطیفش به همان کوی وطن کن بنشین بر در روزه

3 بنگر دست رضا را که بهاری است خدا را بنگر جنت جان را شده پرعبهر روزه

4 هله ای غنچه نازان چه ضعیفی و چه یازان چو رسن باز بهاری بجه از چنبر روزه

5 تو گلا غرقه خونی ز چیی دلخوش و خندان مگر اسحاق خلیلی خوشی از خنجر روزه

6 ز چیی عاشق نانی بنگر تازه جهانی بستان گندم جانی هله از بیدر روزه