1 چارپا در پی علف گردد تا به وقتی که خود تلف گردد

2 آدمیئی که معرفت دارد شک ندارم که خود خلف گردد

3 قطب عالم یگانه ای باشد که چو ما جمله را کنف گردد

4 آشنای محیط بحر ازل واقف از دُر و از صدف گردد

5 هر کسی میل جنس خود دارد آن یکی گوهر این خزف گردد

6 شیرمردی به خنجر و شمشیر مرد مطرب به نای و دف گردد

7 سید ما چو عف عفی فرمود لاجرم این و آن معف گردد