بصد کرشمه مهرم شکار خود از اهلی شیرازی غزل 1310

1 بصد کرشمه مهرم شکار خود کردی کنون کناره گرفتی که کار خود کردی

2 کس از بهار جوانی ندید در عالم جوانیی که تو در نوبهار خود کردی

3 هزار دشمنم از هر طرف کمین کرده چه روز بود که ما را تو یار خود کردی

4 اگرچه خون من ای دیده ریختی شادم که مزد کار تو هم در کنار خود کردی

5 نه صبر ماند و نه هوشت نه دین و دل اهلی که این کند که تو با روزگار خود کردی