بی سبب وصل یار نتوان از شاه نعمت‌الله ولی غزل 416

1 بی سبب وصل یار نتوان یافت به خیالی نگار نتوان یافت

2 از میان تا کناره نکنی آن میان در کنار نتوان یافت

3 بی زمستان سرد و آتش و دود لذتی از بهار نتوان یافت

4 می خمخانه در سرای حدوث جرعهٔ بی خمار نتوان یافت

5 تا نگردی مقرب سلطان بر در شاه بار نتوان یافت

6 همچو سید حریف سرمستی اندر این روزگار نتوان یافت