آمد ز درم نگار سرمست از شاه نعمت‌الله ولی غزل 221

1 آمد ز درم نگار سرمست رندانه و جام باده بر دست

2 صد فتنه ز هر کنار برخاست او مست در این میانه بنشست

3 لب را بنهاد بر لب ما موئی به دونیم راست بشکست

4 عشق آمد و زنده کرد ما را پیوسته بود به ما چو پیوست

5 از بود و نبود باز رستیم آسوده ز نیست فارغ از هست

6 دل در سر زلف یار بستیم محکم جائی شدیم پابست

7 از مستی ذوق نعمت الله خلق دو جهان شدند سرمست