1 بفروز و بسوز پیش خویش امشب چندان که توان ز عود و از چندن

2 ز آن آتش کز بلندی بالا مر ابر بلند را کند روزن

3 وز ابر چو سر برون زند نورش چون ماه بر آسمان زند خرمن

4 ماند تن او به بسدین ابری وز قطره چکان چو ذره گون ارزن

5 هر قطره زر کز او جدا گردد چون سیم فرو فتد به پیرامن

6 باز از حرکات چون بیاساید از لاله ستانش بر دمد سوسن

7 آنجا که حسام او نماید روی از خون عدو شود گیا روین

8 تا پیل چو یک بریشم پیله اندر نشود به چشمه سوزن

9 شاها تو بزیر فر یزدانی بدخواه تو زیردست اهریمن