بیار آن جام می تا جان فشانیم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 بیار آن جام می تا جان فشانیم نثاری بر سر جانان نشانیم
2 بیا جانا که وقت آن درآمد که جان بر جام جان‌افشان فشانیم
3 چو بر جان آشکارا گشت جانان ز غیرت جان خود پنهان فشانیم
4 دمی کز ما برآید بی غم او در آن ماتم بسی طوفان فشانیم
5 چو دریا در خروش آییم وانگه ز چشم خون‌فشان باران فشانیم
6 وگر در دیده آید غیر او کس نمک در دیدهٔ گریان فشانیم
7 همان بهتر که در عشقش چو عطار در از دریای بی‌پایان فشانیم
ادامه توضیحات شاعر