1 ای پسر این رخ به آفتاب درافکن بادهٔ گلرنگ چون گلاب درافکن

2 صبح علم بر کشید و شمع برافروخت جام پیاپی کن و شراب درافکن

3 شاهد سرمست را ز خواب برانگیز سوختهٔ عشق را رباب درافکن

4 گرچه شب اندر شکست ماه بلند است بادهٔ خوش آمد به ماهتاب درافکن

5 گل بشکفت و دلم ز عشق تو برخاست چند نشینی به بند و تاب درافکن

6 مست خرابیم جمله نعره زنانیم نعره درین عالم خراب درافکن

7 چند ازین نام و ننگ و زهد و ز تزویر توبه کن از توبه دل بتاب درافکن

8 گر دل عطار را عذاب غم توست گو دل او غم ازین عذاب درافکن