کتبت قصة شوقی و مدمعی باکی از حافظ شیرازی غزل 461

1 کتبت قصة شوقی و مدمعی باکی بیا که بی تو به جان آمدم ز غمناکی

2 بسا که گفته‌ام از شوق با دو دیده خود ایا منازل سلمی فاین سلماک

3 عجیب واقعه‌ای و غریب حادثه‌ای انا اصطبرت قتیلا و قاتلی شاکی

4 که را رسد که کند عیب دامن پاکت که همچو قطره که بر برگ گل چکد پاکی

5 ز خاک پای تو داد آب روی لاله و گل چو کلک صنع رقم زد به آبی و خاکی

6 صبا عبیرفشان گشت ساقیا برخیز و هات شمسة کرم مطیب زاکی

7 دع التکاسل تغنم فقد جری مثل که زاد راهروان چستی است و چالاکی

8 اثر نماند ز من بی شمایلت آری اری مآثر محیای من محیاک

9 ز وصف حسن تو حافظ چگونه نطق زند که همچو صنع خدایی ورای ادراکی