چند تیغ ظلم را از از طغرل احراری دیوان اشعار 5

1 چند تیغ ظلم را از کشتنم خونین کنی دم برای قتلم آیی و دمی تمکین کنی

2 از چه مرغ دل به دام طره مشکین کنی تا کی ای دلبر دلم بی‌موجبی غمگین کنی

3 خاک شد این قالب افسرده در راه طلب کام جان حاصل نشد با من ز لطفت جز غضب

4 گاه خرسندی ز من گاهی برنجی بی‌سبب! گفته‌ای جانت به کام دل رسانم یا به لب؟

5 در حریم حرمت وصلت کسی واصل نشد تا چو بلبل عشق او ز آه و افغان کامل نشد

6 عارضش چون کهربا تا با خزان شامل نشد از گل روی توام رنگی جزین حاصل نشد

7 دم به دم دیوانگی از عشقت افزاید مرا ناخن تدبیر هرگز عقده نگشاید مرا!

8 خاتم دست سلیمان گر به دست آید مرا سر به تاج سلطنت دیگر فرو نآید مرا

9 عاشقان را زندگی دور از تو می‌باشد محال از سر کویت برون رفتن مرا نبود خیال

10 در جواب طغرل آمد مژده هنگام سوال جنت‌الفردوس بنمایند در خوابت «کمال»