1 کفر سر زلف تو ایمان ماست درد غم عشق تو درمان ماست

2 مجلس ما بی تو ندارد فروغ زان که رخت شمع شبستان ماست

3 ای که جمالت ز بهشت آیتیست آیت سودای تو در شان ماست

4 تا دل ما در غم چوگان توست هر دو جهان عرصهٔ میدان ماست

5 زلف سیاه تو در آشفتگی صورت این حال پریشان ماست

6 چون نرسد دست به لعل لبت خاک درت چشمهٔ حیوان ماست

7 گفت خیال تو که خواجو هنوز عاشق و سرگشته و حیران ماست