1 بیگاه شده است لیک مر سیران را سیری نبود به جز که ادبیران را
2 چه روز و چه شب چه صبح دلیران را چه گرگ و چه میش و بره مر شیران را
1 دوستان در قصهٔ ذاالنون شدند سوی زندان و در آن رایی زدند
2 کین مگر قاصد کند یا حکمتیست او درین دین قبلهای و آیتیست
1 اژدهایی خرس را در میکشید شیر مردی رفت و فریادش رسید
2 شیر مردانند در عالم مدد آن زمان کافغان مظلومان رسد
1 دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گلهای تر دارد
2 در این بازار عطاران مرو هر سو چو بیکاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد
1 بوقلمون چند از انکار تو در کف ما چند خلد خار تو
2 یار تو از سر فلک واقف است پس چه بود پیش وی اسرار تو
1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند
2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند