میان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 946

1 میان باغ گل سرخ‌های و هو دارد که بو کنید دهان مرا چه بو دارد

2 پیاله‌ای به من آورد لاله که بخوری خورم چرا نخورم بنده هم گلو دارد

3 گلو چه حاجت می‌نوش بی‌گلو و دهان رحیق غیب که طعم سقا همو دارد

4 چو سال سال نشاطست و روز روز طرب خنک مرا و کسی را که عیش خو دارد

5 چرا مقیم نباشد چو ما به مجلس گل کسی که ساقی باقی ماه رو دارد

6 به آفتاب جلالت که ذره ذره عشق نهان به زیر قبا ساغر و کدو دارد

7 سؤال کردم از گل که بر که می‌خندی جواب داد بدان زشت کو دو شو دارد

8 غلام کور که او را دو خواجه می‌باید چو سگ همیشه مقام او میان کو دارد

9 سؤال کردم از خار کاین سلاح تو چیست جواب داد که گلزار صد عدو دارد

10 هزار بار چمن را بسوخت و بازآراست چه عشق دارد با ما چه جست و جو دارد

11 ز شمس مفخر تبریز پرس کاین از چیست وگر چه دفع دهد دم مخور که او دارد