1 بتی هر روز بر دل میر سازم به خوردن خون خود را تیر سازم

2 تنی پیرم گرفتار جوانان بدین طفلی چه خود را پیر سازم؟

3 دل پاره نیارم دوخت هر چند رگ جان رشته تدبیر سازم

4 چو کافوری نخواهد گشت روزم ضرورت با شب چون قیر سازم

5 نه پای آنکه بگریزم ز تقدیر همان بهتر که با تقدیر سازم

6 ندارم چون به حال صدق تا کی ز زهد آیینه تزویر سازم

7 بس از بیهوده گفتن، خسرو، آن به همه قوت تو مرغ انجیر سازم