بتی کز ویم رو به دیوانگی از امیرخسرو دهلوی غزل 378

1 بتی کز ویم رو به دیوانگی ست اگر جان توان برد فرزانگی ست

2 زدم دی به زنجیر گیسوش دست مرا گفت، باز این چه دیوانگی ست

3 دلم برد بر بوسه پروانه وار ستد جان که این حق پروانگی ست

4 درونم پر از یار گشت و هنوز ازان سو که یارست بیگانگی ست

5 نگارا، خیال ترا مدتی ست که با مردم دیده همخانگی ست

6 مرا کشتی آخر تراکس نگفت؟ که بیچاره کشتن نه مردانگی ست

7 شد از عشق خال تو خسرو هلاک چو مرغی که مرگش زبی دانگی ست