بسکه از گرم اختلاطی گلرخان از اهلی شیرازی غزل 451

1 بسکه از گرم اختلاطی گلرخان آتش وشند عاشقان تا دیده اند این قوم را در آتشند

2 خسروان ملک خوبی را همه چیزی خوشست اینقدر باشد که گاهی با فقیران ناخوشند

3 ایکه رشک آید ترا بر عیش مستان وصال غافلی کاین دردمندان زهر هجران میچشند

4 سالها در کوره رندی چو زر بگداختم حمل ناپاکی مکن بر ما که رندان بی غشند

5 پیش لطف ساقی ما صافی و دردی یکیست اهلی از بی بختی ما عاشقان دردی کشند