1 خم آن طره دلبند کشم غم آن لعل شکر خند کشم

2 زلف تو هر سر مویی نازی ست آخر این ناز تو تا چند کشم

3 نیست مانند رخت آیینه مگرت زاینه مانند کشم

4 نکشم من سخن تلخ از کس ور کشم از لب چون قند کشم

5 کورم، از گرد مگر در دیده خاک درگاه خداوند کشم!