بکوی دوست که از ما پیام از اهلی شیرازی غزل 754

1 بکوی دوست که از ما پیام خواهد برد؟ سلام ما که بدار السلام خواهد برد؟

2 چنین که نام و نشانم بزندگی محو است چو بی نشان شوم از من که نام خواهد برد؟

3 بسوختم ز خموشی و عاقبت دانم که دود دل علم من ببام خواهد برد

4 دلا، ز رشته جان دام دل منه که همای بدام کس نفتد بلکه دام خواهد برد

5 هزار کس چو گل استاده نقد جان بر کف صبا بحضرت او تا کدام خواهد برد

6 خرام او نگر ای باغبان و در بگشا که آب سرو سهی زین خرام خواهد برد

7 ز فیض روح قدس بکر خاطر اهلی دل از فرشته بحسن کلام خواهد برد