چون همی دانی که تن از امیرخسرو دهلوی غزل 1633

1 چون همی دانی که تن چون جان نهان خواهد شدن تن چو جان جاوید کن کز کوشش آن خواهد شدن

2 ز آسمان خضروش چون چشمه عمر آمده ست کین حیات از بیشتر هم بر کران خواهد شدن

3 بهر چه گردد، گر انبار اندرین راه دراز کاروانی کان به سوی آن جهان خواهد شدن

4 این بلندیهای صورت خواستن از بهر چیست؟ چون زمین است آدمی پی آسمان خواهد شدن

5 کوش در لعبی که از ماتت به قایم ره برد چون سراسر مهره هایت رایگان خواهد شدن

6 تا کی آرایش کنی، گاه از در و گاه از گهر در نگین دانی که آخر خاکدان خواهد شدن

7 پیش ازان طعمه مکن پیش سگان حرص و آز قالبی کاندر نهایت استخوان خواهد شدن

8 حق صحبت را غنیمت دار با هم صحبتان چون همی دانی جدایی در میان خواهد شدن

9 نکته خسرو گران دری ست، ور خوش نآیدت تو مکن در گوش، گوش تو گران خواهد شدن