1 چون به گیتی هر چه می آید، روان خواهد گذشت خرم آن کس کو نکو نام از جهان خواهد گذشت

2 ناوک گردون که آید از همه نظاره کن کز کیان بگذشت تا نیز از کیان خواهد گذشت

3 جز ز یک کس نگذرد یک تیر بین در کیش چرخ کش یکی تیر است، لیک از همگنان خواهد گذشت

4 آن که می گوید که خواهم دید پایان جهان بس که بر بالای ما پیر و جوان خواهد گذشت

5 گر جوان گر پیر، چون ما بگذریم از این جهان گر بخواهی دید گو تا بر چسان خواهدگذشت

6 چون گریزم از جفای آسمان، چون عاقبت سیل کز بام آید اندر ناودان خواهد گذشت

7 کاروان دوستان بسیار بگذشت و هنوز بین کزین ره چند ازینسان کاروان خواهد گذشت

8 هر که هست آخر نه در زیر زمینش رفتن است خود گرفتم در بلندی ز آسمان خواهد گذشت

9 مهر جانی و بهاری کایدت، خوش باش، از آنک چند چند از نوبهار و مهر جان خواهد گذشت

10 خسروا، بستان متاعی در دکان روزگار کاین بهار عمر ناگه رایگان خواهد گذشت