چون سایه گذر زان مه رخساره از اهلی شیرازی غزل 965

1 چون سایه گذر زان مه رخساره نداریم و ز سوختگی طاقت نظاره نداریم

2 چون ما دل صد پاره ز مهر تو که دارد؟ اینست که طالع ز تو یکباره نداریم

3 عیش دو جهان سهل بود بر دل ما لیک با حسرت شیرین دهنان چاره نداریم

4 حال دل گمگشته ما شهره شهرست ما خود خبری از دل آواره نداریم

5 هرچند که سرگشته ز هجریم چو اهلی خوشباش که رشک مه و سیاره نداریم