چون میل دل خلق جهان سوی از اهلی شیرازی غزل 484

1 چون میل دل خلق جهان سوی تو یابند هر دل که شود گم بسر کوی تو یابند

2 میل دل عشاق چرا سوی تو نبود چون قبله دلها خم ابروی تو یابند

3 چون سوی تو نایم که گرم خاک شود تن هر ذره که بادش ببرد سوی تو یابند

4 گل در نظر اهل محبت خس و خاری است زان روی عزیزست کزو بوی تو یابند

5 آن مشک کزو نور برد مردمک چشم از نافه مشکین دو آهوی تو یابند

6 اهلی که سر بندگی از ترک فلک داشت خواهد که سرش در ره هندوی تو یابند

7 مجنون جگر خسته بود در صف عشاق اهلی که نواهای عرب در عجم آورد