چون لاله جهانی بغمت غرقه از اهلی شیرازی غزل 744

1 چون لاله جهانی بغمت غرقه بخونند یکبار نگه کن که اسیران تو چونند

2 عشاق ترا در خط فرمان نکشد عقل کاینطایفه از دایره عقل برونند

3 چون سلسله عشق سراسر همه قیدست آزاده دل آن قوم که در قید جنونند

4 بر خاک شهیدان گذر ای سرو بعزت کز خاک رهت کمتر و از عرش فزونند

5 ثابت قدمانرا منگر در ره خود سهل کاین طایفه در خیمه افلاک ستونند

6 ای من سگ آن قوم که از آهوی چشمت چون نافه دهان دوخته باداغ جنونند

7 بی صبری اهلی نبود عیب ز شوقت مستان محبت همه بی صبر و سکونند