1 چون مرغ سحر از غم گلزار بنالد از غم دل دیوانه من زار بنالد

2 هر گه که به گوشش برسد ناله زارم بر درد من سوخته دل زار بنالد

3 بر سوزش من جان زن و مرد بسوزد وز ناله زارم در و دیوار بنالد

4 ای آنکه ز دردت خبری نیست، مکن عیب گر سوخته ای از دل افگار بنالد

5 خسرو، اگر از درد بنالد، چه توان گفت؟ عیبی نتوان کرد که بیمار بنالد