1 نیکی و بدی که در نهاد بشر است شادی و غمی که در قضا و قدر است

2 با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل چرخ از تو هزار بار بیچاره‌تر است

1 دهقان قضا بسی چو ما کشت و درود غم خوردن بیهوده نمی‌دارد سود

2 پر کن قدح می به کفم درنه زود تا باز خورم که بودنی‌ها همه بود

1 گاوی است بر آسمان قَرینِ پروین، گاوی است دگر نهفته در زیر زمین؛

2 گر بینایی، چشمِ حقیقت بگشا: زیر و زَبَرِ دو گاو مشتی خر بین.

1 دنیا دیدی و هرچه دیدی هیچ است، و آن نیز که گفتی و شنیدی هیچ است،

2 سرتاسرِ آفاق دویدی هیچ است، و آن نیز که در خانه خزیدی هیچ است.

1 هر راز که اندر دل دانا باشد باید که نهفته‌تر ز عنقا باشد

2 کاندر صدف از نهفتگی گردد در آن قطره که راز دل دریا باشد

1 تا کی غم آن خورم که دارم یا نه وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه

2 پرکن قدح باده که معلومم نیست کاین دم که فرو برم برآرم یا نه