1 چون پرده ز روی ماه برگیرد از فرق فلک کلاه برگیرد

2 بی روی چو ماه او دم سردم از روی سپهر ماه برگیرد

3 صاحب‌نظری اگر دمم بیند هر دم که زنم به آه برگیرد

4 در راه فتاده‌ام به بوی آنک چون سایه مرا ز راه برگیرد

5 و او خود چو مرا تباه بیند حال سایه ز من تباه برگیرد

6 خطش چو به خون من سجل بندد دو جادو را گواه برگیرد

7 که حکم کند بدین گواه و خط جز آنکه دل از اله برگیرد

8 هرگاه که زلف او نهد جرمم صد توبه به یک گناه برگیرد

9 لیکن لب عذرخواه پیش آرد وز هم لب عذرخواه برگیرد

10 جادو بچهٔ دو چشمش آن خواهد تا رسم گدا و شاه برگیرد

11 صد بالغ را ببین که چون از راه جادو بچهٔ سیاه برگیرد

12 عقل آید و عالمی حشر سازد وز صبر بسی سپاه برگیرد

13 با قلب شکسته پیش صف آید تا پرده ز پیشگاه برگیرد

14 چشمش به صف مژه به یک مویش با خیل و سپه ز راه برگیرد

15 گفتم اگرم دهد پناه خود کنجی دلم از پناه برگیرد

16 از نقد جهان فرید را قلبی است این قلب که گاه گاه برگیرد