چون مرغ نیم بسمل چندانکه می طپیدم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 چون مرغ نیم بسمل چندانکه می طپیدم تسلیم تا نگشتم آسودگی ندیدم
2 خاک سیه کشیدم در دیده بیجمالش پیرانه سر چو طفلان خوش سرمه یی کشیدم
3 آخر به سنگ جورم بشکست شیشه دل دردا که در پی دل بیهوده میدویدم
4 خواهم بخاک بردن چون لاله داغ حسرت کز گلشن وصالش هرگز گلی نچیدم
5 اهلی اگرچه گشتم دیوانه لیک شادم کز قید خودپسندی وحشی صفت رمیدم
دیدگاه‌ها **