چون دربسته است درج ناپدیدش از عطار نیشابوری غزل 429

1 چون دربسته است درج ناپدیدش به یک بوسه توان کرد کلیدش

2 شکر دارد لبش هرگز نمیری اگر یک ذره بتوانی چشیدش

3 ندید از خود سر یک موی بر جای کسی کز دور و از نزدیک دیدش

4 مگر طراری بسیار می‌کرد کمند طره‌اش زان سر بریدش

5 اگر نبود کمند طرهٔ او که یارد سوی خود هرگز کشیدش

6 اگرچه او جهان بفروخت بر من به صد جان جان پرخونم خریدش

7 ز جان بیزار شو در عشق جانان اگر خواهی به جای جان گزیدش

8 دلم جایی رسید از عشق رویش که کار از غم به جان خواهد رسیدش

9 اگر بر گویم ای عطار آن غم کزو دل خورد نتوانی شنیدش