چون با غم تو قرار گیرم از اثیر اخسیکتی غزل 121

1 چون با غم تو قرار گیرم از هر دو جهان کنار گیرم

2 با بخت ز جیب سر بر آرم چون دامن آن نکار گیرم

3 وز مرتبه دست خود ببوسم کان طره مشکبار گیرم

4 بی محنتش ار، دمی بر آرم حقا، که نه در شمار گیرم

5 نی زهره آنکه سنگ تشنیع در شیشه روزگار گیرم

6 نی صبر، که بر کران نشینم نی کام، که در کنار گیرم

7 چشمم همه خونشد و ندارم آن چشم، که اعتبار گیرم

8 آن است صلاح من، که حالی دنبال صلاح کار گیرم

9 پیروز شوم، اگر در این شغل مردی چو اثیر، یار گیرم

10 نی نی فکند اثیر کردی خاک در شهر یار گیرم