1 پرتوی گر افکنی در چشم از شمع جمال چشم من بتاخنه‌ای گردد چو فانوس خیال

2 کاش چشمم را بر آری وقت کشتن تا شود کاسه چشم پر از خونم سگانت را سفال

3 وعده دیدار لیلی چون به عید افتاده است جای آن دارد که گردد قامت مجنون هلال

4 مست وصلش پر مشو ایدل که می باید کشید در شب هجران خمار مستی روز وصال

5 حسن او کز دست دانایان عنان دل ربود چون نگه دارد دل از وی اهلی شوریده‌حال