ببالید از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 14

1 ببالید برسان سرو سهی همی تافت زو فر شاهنشهی

2 جهان جوی با فر جمشید بود به کردار تابنده خورشید بود

3 جهان را چو باران به بایستگی روان را چو دانش به شایستگی

4 به سر بر همی گشت گردان سپهر شده رام با آفریدون به مهر

5 همان گاو کش نام پرمایه بود ز گاوان ورا برترین پایه بود

6 ز مادر جدا شد چو طاؤس نر به هر موی بر تازه رنگی دگر

7 شده انجمن بر سرش بخردان ستاره‌شناسان و هم مؤبدان

8 که کس در جهان گاو چونان ندید نه از پیرسر کاردانان شنید

9 زمین کرد ضحاک پر گفتگوی به گرد جهان هم برین جستجوی

10 فریدون که بودش پدر آبتین شده تنگ بر آبتین بر زمین

11 گریزان و از خویشتن گشته سیر درآویخت ناگاه در کام شیر

12 از آن روزبانان ناپاک مرد تنی چند روزی بدو بازخورد