1 خوش باش که هر که راز داند داند که خوشی خوشی کشاند

2 شیرین چو شکر تو باش شاکر شاکر هر دم شکر ستاند

3 شکر از شکرست آستین پر تا بر سر شاکران فشاند

4 تلخش چو بنوشی و بخندی در ذات تو تلخیی نماند

5 گویی که چگونه‌ام خوشم من گویم ترشم دلت بماند

6 گوید که نهان مکن ولیکن در گوشم گو که کس نداند

7 در گوش تو حلقه وفا نیست گوش تو به گوش‌ها رساند