بستی قصب از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 72

1 من زارتر گریم همانا که او خاموش گرید زار و من با پجن

1 حلقوم جوالقی چو ساق موزه است و آن معده کافرش چو خم غوزه است

1 گر شوم بودتی بغلامی بنزد خویش با ریش شوم تر ببر ما هر آینه