از بسکه جان به تشنه لبی درد کرده است
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 از بسکه جان به تشنه لبی درد کرده است آب حیات بر دل من سرد کرده است
2 امروز یافتم که چه درد از میان خلق مجنون و شان گمشده را فرد کرده است
3 گیرم که نیست ناله ام از غم نه عاقبت دردی است در دلم که رخم زرد کرده است
4 فریاد از آن غزاله مشکین که بوی او ماراچو باد صبح جهانگرد کرده است
5 اهلی بکنج صومعه سلطان وقت بود عشقش گدای میکده پرورد کرده است