دور از تو شب و روز مرا خواب از اهلی شیرازی غزل 360

1 دور از تو شب و روز مرا خواب حرام است من خود چه شناسم که شب و روز کدام است

2 شد نامزد از عشق توام محنت عالم یا محنت عالم همه را عشق تو نام است

3 از سنبل زلفش حذر ای آهوی دل کن دانسته رو این راه که اینجا همه دام است

4 تا در پی کامی همه نا کامیت آید دست طمع از کام چو شستی همه کام است

5 ما گرچه هلالیم و حریفان همه بدرند چون نیک ببینی همه را کار تمام است

6 صاف می کوثر دهدم پیر خرابات وز دوست هنوزم طلب دردی جام است

7 فریاد، که اهلی علم داد برآورد از آتش آهش که بلند از لب بام است