دور از رخ دلگشایت از ابوالحسن فراهانی رباعی 98

1 دردا که یار بر سر لطف نهان نماند نامهربان دو روز به ما مهربان نماند

2 شرمنده ی سگان ویم، بعد مرگ هم کز سوز سینه در تن من استخوان نماند

1 چون شیشه شکسته شد بهرحال که هست پیوستن آن به یکدگر ندید دست

2 وین طرفه که شیشه های دل را با هم تا نیست شکستگی نشاید پیوست

1 از من خبر ندارد، با آن که درویش جا کرده ام بسان خیال اندر آینه